Woensdagochtend, kwart over negen. De bel gaat. De kinderen van groep 7 van de Ludgerschool in Utrecht rennen naar buiten. Even spelen op het schoolplein voordat de Online Masters-les begint.
De eerste leerling schiet me aan: "Ik moet naar de dokter straks. Ik kan dus niet overal bijzijn en dat vind ik jammer. Als ik het geweten had, had ik niet gezegd dat ik zo een pijn aan mijn pols had.” Dat is een goed begin van ons avontuur met deze enthousiaste, actieve groep 7.
Vandaag sta ik voor de klas, samen met collega Wietse. Deze dag is georganiseerd vanuit de samenwerking tussen VodafoneZiggo en JINC. Dat is een stichting die ervoor pleit dat de achtergrond van een kind niet zijn toekomst hoort te bepalen. Een missie die VodafoneZiggo én ikzelf een warm hart toe dragen. Het is voor iedereen belangrijk om je voor te kunnen stellen wat je later kan worden, ongeacht geslacht, herkomst, leeftijd etc.
Tijdens onze les vertellen we hoe het is om voor een groot bedrijf te werken als VodafoneZiggo. We vragen de kinderen welke functies zij interessant vinden. Wil je de Dagobert Duck zijn van VodafoneZiggo? Of de wifi bij mensen thuis op orde brengen als monteur? Of werk je liever in de winkel? De kinderen kijken enthousiast mee en laten duidelijk hun voorkeuren horen wat ze later zouden willen worden.
We praten met de kinderen over hun eigen digitale leven. Van je lievelingsapp, wat je leert van TikTok en hoelang iedereen online is per dag. Van 24/7 (en de hond die zelfs meekijkt) tot minder dan een uur per dag. De verschillen zijn groot. Vanuit stoer doen en veel online zijn, ontstaat er daarna een mooie dialoog. De conclusie is uiteindelijk dat met je vrienden buiten spelen en samen zijn toch echt het allerleukste is.
We kijken ook samen wat de toekomst ons gaat brengen. Geprinte huizen en huisdieren? Willen we dit? Kan je daar wel echt in wonen? Geprinte organen? Werken die? Het is maar goed dat tv-programma's als het Jeugdjournaal en Klokhuis hier al veel over vertellen, want de kinderen vertellen honderduit. Eentje vraagt ons of we de volgende keer en 3D-geprint hart mee kunnen nemen…
We sluiten af met een beoordeling: de kinderen mogen óns een rapportcijfer geven. Dat is nog eens de wereld op zijn kop! Gelukkig krijgen we mooie cijfers. Maar er is ook een puntje van kritiek: één van de gewonnen pennen deed het niet. Tot slot vraagt een leerling of we volgende maand weer willen komen. Nou jongens en meiden van groep 7, dank voor jullie aandacht, eerlijkheid en tijd.
Barbara de Koning Gans, Executive Director Customer Operations
