Aanbellen, hand schudden, aan de slag, tussendoor een kopje koffie en met een glimlach en stevige handdruk de deur weer uit. Zo ziet een 'normaal' bezoek van een monteur er doorgaans uit. Maar dat is nu wel anders. Het coronavirus maakt dat we allemaal verstandiger en veiliger met elkaar moeten omgaan. Dat we afstand moeten houden. En dus doen ook onze monteurs dat. Toch zorgen ze ondertussen dat onze klanten verbonden blijven.

Kort contact of een praatje op afstand
Gezim Kelmendi, monteur bij VodafoneZiggo, legt wekelijks honderden kilometers af om eventuele kinken in de kabel zo snel mogelijk op te lossen. Vanwege de verscherpte coronamaatregelen moest hij zijn routine aanpassen: nu komt hij enkel nog op plekken waar er écht iets goed mis is. "Hoe ik aan de deur kom, is de afgelopen weken ook flink veranderd. Áls ik überhaupt al tot de deurklink kom."

Gezim gaat nog steeds op pad naar klanten, maar eenmaal aangekomen belt hij eerst vanuit de auto. Ze bespreken alvast de hulpvraag. "Zo kan ik inschatten hoe kort we het contactmoment kunnen houden. Minder gezellig, maar wel zo veilig. Als blijkt dat we het telefonisch of via videobellen kunnen oplossen, doen we dat. Desnoods leg ik een nieuwe modem of wifi-versterker voor de deur en praat ik mensen door de installatieprocedure heen. Zo maak ik stiekem van al onze klanten een monteur in de dop."

Liefst regelt Gezim het zelf. "Soms zijn het nog best ingewikkelde situaties. In zulke gevallen moet ik alsnog naar binnen. Uiteraard op gepaste afstand. Voor mijn gezondheid, maar vooral voor de gezondheid van de klanten, die vaak ouder zijn. En juist bij die klanten merk ik dat mijn bezoek veel waardvoller is dan het repareren van wat niet werkt. Ik blijf daarom, heel af en toe, enkele zitjes verder op de bank, iets langer plakken dan noodzakelijk. Om het even over het weer, de huidige situatie of iets anders te kletsen. Mensen waarderen dat echte contact enorm."

Instructies via het raam
Monteur Chris Terwijn kwam laatst ook voor een verrassing te staan tijdens een klantbezoek. Bij aankomst zag hij aan de waarschuwingssticker op de voordeur dat er in huis een zuurstoftank was. "De man des huizes bleek longpatiënt. Dat betekent in deze tijd met besmettingsgevaar dat ik echt niet naar binnen kon gaan, ook niet op veilige afstand. Daar had zijn vrouw, die ik aan de deur trof, alle begrip voor. Maar ik zag de machteloosheid in haar ogen.”

Dus bedacht Chris hoe hij deze ouderen wél kon helpen. “Telefonisch instructies geven bleek toch te ingewikkeld. Toen was daar ineens de buurman. Hij kwam als hulpverlener vaker over de vloer en kon dus wel naar binnen. Via een geopend raam gaf ik hem instructies. Dat ging van het controleren van de aansluitingen tot het vervangen van bekabeling. Dat deed hij ontzettend knap. We hebben ze ook nog kunnen helpen van analoge televisie naar digitaal. Haarscherp beeld verscheen. Blije en opgeluchte gezichten. Ik ben nog nooit zo voldaan bij een klant weggereden."

Telecom als levensbehoefte
Meer dan ooit zien mensen het belang van internet en televisie. Dat ervaart monteur Odion Belioso elke dag opnieuw als hij bij klanten langskomt. Juist in deze heftige maanden willen mensen voortdurend up-to-date blijven. Daarvoor is een goede verbinding onmisbaar.

Onlangs werd Odion op pad gestuurd naar een ouder echtpaar in een verzorgingstehuis. In eerste instantie mocht hij niet binnenkomen, maar na telefonisch overleg met de dochter van het stel werd er een uitzondering gemaakt. " Gehesen in overall, met handschoenen aan en gezichtsbescherming op, ben ik aan de slag gegaan. Het zijn gekke tijden. Waar je normaal een kop koffie bij de klant drinkt, maak je nu snel dat je wegkomt. Voor jezelf, maar vooral voor de gezondheid van de klant."

Dat Odion en zijn collega-monteurs nog bij mensen thuis komen, vindt hij niet gek. "Telecom is toch een eerste levensbehoefte geworden. Dat ik eraan mag bijdragen onze klanten daarin te voorzien, vind ik ontzettend mooi."